In de lente van 2022 verhuist het Truiense gezin Dessart van het drukke centrum naar een doodlopende straat aan de rand van de stad. Na een wandeling in de plantages springt Kiara’s hond in een kamer van hun nieuwe buurman en hij plast er tegen een poot van een bestofte vleugelpiano. Ze speelt er een melodietje op. Meneer Pauwels, leraar-schrijver, betrapt haar. Hun gesprek gaat onder andere over z’n boeken. Kiara vindt het erg dat er nog nooit een boek over haar favoriete actrice, Emilia Clarke, bekend van de reeks ‘Game of Thrones’, geschreven is. Ze probeert haar buurman, die een veelschrijver is, daartoe te overhalen. Zal het haar lukken?

Interesse? Surf dan naar 

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/geert-vanspauwen-51/het-zoveelste-boek-dat-niet-over-emilia-clarke-gaat

‘Het zoveelste boek dat niet over Emilia Clarke gaat’ is het 73ste jeugdverhaal van auteur Geert Vanspauwen. Het boek is een eerbetoon aan de mooie, talentvolle, Britse actrice Emilia Clarke, bekend van heel wat films, maar vooral van de fantasyserie ‘Game of Thrones’, waarin ze de rol van Daenerys Targaryen vertolkt. Zijn dank gaat uit naar Kiara Smeers, die in dit bijzondere verhaal het hoofdpersonage speelt met dezelfde voornaam. In het boek is de rode draad weggelegd voor een zegswijze uit het oude Griekenland: het zwaard van Damocles. Het jeugdboek wil ook een ode zijn aan de redenaar-schrijver-filosoof Marcus Tullius Cicero, van wie een mooi citaat elk hoofdstuk inleidt.

Begin augustus 2027 moet het zomerkamp van de Hasseltse Scouts door een hoornaarplaag in Durbuy uitwijken naar het strand aan het sportcomplex Worriken aan het meer van Bütgenbach, waar het water door blauwalgen bezoedeld is. De Scouts en Gidsen proberen er het beste van te maken. Tijdens het nachtspel raken Toos, Ina en Helena achterop. Ze komen zelfs in het besmette stuwmeerwater terecht. Daaruit worden ze door de Chiromeisjes Lize, Camille en Ella gered. Die waren ’s nachts in de buurt van de stuwdam op zoek naar heerlijke bosbessen. Uiteindelijk hebben ze alle zes giftige stoffen binnengekregen. Ze komen in een vreemde, fascinerende wereld terecht, waarin alles volledig blauw kleurt. Slagen ze er ooit in om uit die bizarre slaaptoestand te ontwaken?

Interesse? Surf dan naar:

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/norah-vanherck-geert-vanspauwen/ooit-als-algen-m-n-wereld-blauw-kleuren

‘Ooit, als algen m’n wereld blauw kleuren’ is het tweede boek waaraan Norah Vanherck meewerkte, samen met Geert Vanspauwen, die met dit fantasyverhaal z’n 72ste jeugdboek op z’n palmares kan zetten. De rode draad in het verhaal is de wereld van twee jeugdbewegingen, de Chiro en de Scouts. Als het noodlot toeslaat, blijken de verschillen tussen beide clubs van geen tel te zijn. In een wereld die volledig blauw kleurt, is iedereen hetzelfde. Daarin ontstaan ook nooit vermoede vriendschappen. De dank van Geert gaat vooral uit naar z’n coauteur Norah en naar het Chiromeisje Lize Dessart, op wie hij het personage met dezelfde voornaam heeft geïnspireerd. Ieder hoofdstuk wordt ingeleid door een citaat van de wereldberoemde neodarwinist Richard Dawkins. Het verhaal wil dan ook een ode aan deze fascinerende wetenschapper zijn.

Op vrijdag 29 april 2022 volgen de leerlingen van 2AA1 als eerste uitdaging van de challengenamiddag het bakken van wafels. Deze sessie wordt begeleid door de Hasseltse Gommaar ‘Marko’ Goossens, uitbater en eigenaar van het bekende wafelatelier GMG. Vooraleer hij de leerlingen heerlijke wafels laat bakken, mogen ze proeven van het blauwe glazuur, dat een woelige zee voorstelt. Als de 2AA1’ers ervan eten, beginnen ze te hallucineren. Ineens bevinden ze zich in een vreemde wereld, waar alles naar wafels ruikt en er behalve mensen alleen maar chowchows leven.

‘Blaffende wafels’ is het 70ste jeugdverhaal van schrijver-leerkracht Geert Vanspauwen. Nooit eerder waren klasgroepen erin geslaagd om hem zover te krijgen een boek over hen te schrijven. De leerlingen van 2AA1 (viio Borgloon) zijn er in 2021-2022 wel in gelukt. Samen met 17 leerlingen heeft Geert gebrainstormd. Dit fantasyverhaal is dan ook over en vooral met hen geschreven. Daarvoor wil hij hen hartelijk danken. Z’n dank gaat ook uit naar Melissa en Malika, die in de wafelwereld een rolletje spelen. Het boek wil een ode zijn aan schrijver-filosoof Albert Camus, van wie een boeiend citaat elk hoofdstuk inleidt. 

Interesse? Surf dan naar de volgende site:

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/2aa1-geert-vanspauwen/blaffende-wafels

‘Carnacal, 2122, happy masks of Carnac’ is het 17de verhaal waaraan Jana meeschreef, samen met Geert, voor wie dit z’n 67ste boek is. Hij dankt z’n coauteur voor de boeiende ideeën, vooral in verband met de talrijke personages. Z’n dankbaarheid gaat ook uit naar de mooie, sympathieke Alicia Stassen, op wie hij zich mocht inspireren voor het personage met dezelfde voornaam. Dit toekomstverhaal is een thriller met af en toe een knipoog naar de bizarre film ‘Midsommar’. In het boek is er een bijzondere aandacht voor hoogbegaafdheid en klimaatverandering. Een eerbetoon wil het ook zijn aan de beroemde, Amerikaanse mytholoog Joseph Campbell, van wie een mooi citaat elk hoofdstuk inleidt.

Januari 2122: de wereld is gemiddeld 5 graden Celsius opgewarmd. Een uitgehongerde groep klimaatvluchtelingen stormt de Grote Berg van Riemst binnen. Alicia, Candice en haar hoogbegaafde broertje Jules slagen erin te ontsnappen. Door varens en netels vluchten ze naar Luik. Daar worden ze door een bende jongens achtervolgd. Zo komen ze terecht in de magnetische trein naar Parijs. In die grootstad trekt een kerel met een wit gewaad vol bloemenmotieven hun aandacht. Die nodigt het trio uit om mee naar z’n gemeenschap in de Sint-Micheltumulus te reizen, dichtbij de uitlijning van de stenen van Carnac. Zijn samenleving verheugt zich op het jaarlijkse carnacal, waarop ze vier dagen het leven vieren met witzwarte maskers met een mysterieuze lach.

Surf naar: https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/jana-schroeven-geert-vanspauwen-22/carnacal-1

De 12-jarige Anouk De Angelis is met vakantie bij haar tante Ilse, die op een camping in Zutendaal een stacaravan heeft. Samen maken ze op 3 juli een begeleide nachtwandeling om vuurvliegjes en glimwormen te spotten. Haar tante belooft Anouk basgitaarlessen als ze haar grootste angsten (donkerte en insecten) wil aanpakken. In het Munsterbos genieten ze van het lichtspektakel van de dwaallichtjes. Er wandelt een mysterieus meisje met de groep mee. De volgende dag keert Anouk samen met haar Hollandse vriendinnetje Loes terug naar het bos. Daar maken ze kennis met Tristan en Seth. Als ze het woord ‘monster’ roepen, gebeuren er vreemde dingen in het Munsterbos. De vier komen in een helse nachtmerrie terecht. Heeft het meisje van de nachtwandeling hier iets mee te maken?

‘Dwaallichtjes Het M*nsterbos’ is het tweede verhaal waaraan Lauren Saenen meewerkte, samen met Geert Vanspauwen, die dit als z’n 66ste jeugdboek mag beschouwen. Hij is z’n coauteur heel dankbaar voor de ideeën die ze aanreikte voor dit bijzondere verhaal, dat zich in het Munsterbos (Munsterbilzen) afspeelt. Zijn dank gaat ook uit naar Anouk Menten, die in het verhaal het hoofdpersonage Anouk De Angelis speelt en naar z’n collega Piet Minten, op wie Geert de ervaren gids Pierre (Piet) De Geest uit As heeft geïnspireerd. In het verhaal spelen ook de vuurvliegjes met hun prachtige lichtballet en de ontvankelijke glimwormen een belangrijke rol. Het jeugdverhaal wil ook een ode zijn aan de Britse filosoof David Hume, van wie een citaat elk van de 9 hoofdstukken inleidt.

Het verhaal is terug te vinden via de volgende link:

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/lauren-saenen-geert-vanspauwen-1/dwaallichtjes

‘De zètavariant’ is het eerste verhaal waaraan Lauren Saenen meeschreef, samen met Geert Vanspauwen, die met deze sf-thriller z’n 64ste jeugdboek afrondde. Hij is z’n coauteur, op wie hij zich ook voor het personage Lauren Rosiers mocht inspireren, heel dankbaar. Z’n dank gaat ook uit naar Nytya Kaya, een leerlinge van hem, die model stond voor Nytya Martínez in het verhaal. Hij is blij dat hij de naam Shaunna mocht gebruiken, de Frans-Poolse jongedame in dit toekomstverhaal. Ook in de nabije toekomst kan de mensheid met virusuitbraken te maken krijgen, in combinatie met een klimaatverandering, die niet meer te stoppen valt. Het verhaal wil een ode zijn aan de Griekse filosoof Epicurus, van wie een citaat elk hoofdstuk inleidt.

Om verschillende redenen keert Sheila teleurgesteld terug naar Tuvalu (Stille Oceaan) na de klimaattop in Glasgow van eind 2021. Negen maanden later schenkt ze het leven aan Nelson, die ze alleen zal moeten opvoeden. In 2029 duikt in Nieuw-Zeeland een nieuw coronavirus op, dat net als in de jaren 20 een aantal varianten kent. Inmiddels is de aarde gemiddeld met anderhalve graad opgewarmd. Drie jonge vrouwen ontmoeten elkaar op een camping in lockdown in de Belgische Ardennen. Ook zij (Nytya, Shaunna en Lauren) moeten zich aanpassen aan die warmere wereld, die meer en meer onder de verschillende virusvarianten gebukt gaat. Gamma en delta waren al erg. Een groot gedeelte van de 40-plussers dreigt de zètavariant zelfs niet te overleven.

Interesse? Surf dan naar: https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/lauren-saenen-geert-vanspauwen/de-zetavariant

Op 3 juli 2053 start de milieubeweging ‘Solomonian Judgement’ op één van de overgebleven Salomonseilanden een nieuw format: Blind gebaard! Zeven koppels verspreid over de verschillende continenten doen eraan mee. De mannen maken samen met presentator Stan een reis rond de wereld, die intussen gemiddeld 2 graden Celsius warmer geworden is sinds de industriële revolutie. Hun partners worden de laatste maand van hun zwangerschap in de meest luxueuze setting opgevolgd. Samen met presentatrice June praten die over de catastrofes die de klimaatverandering wereldwijd aanricht. De hoogzwangere dames weten niet dat ze het kind dat ze ter wereld zullen brengen, niet zelf mogen opvoeden. Voor ze bevallen, zal het draaien aan een rad in de kraamafdeling bepalen wie welke baby mee naar huis mag nemen. De mannen, maar ook de rest van de wereldbevolking, krijgen dit belangrijke onderdeel van het showreglement wel te horen. Die kennis bepaalt hun houding tegenover elkaar op de tocht over de geteisterde continenten. Iemand anders van het reisgezelschap dan zijzelf zal de papa van hùn kind worden. Alles zal door Audrey, een meisje met het syndroom van la Tourette, gefilmd worden. Meermaals blijkt de jonge vrouw een rots in de branding te zijn.

‘Solomonian Judgement’ is het 15de verhaal waaraan Jana meeschreef, samen met Geert, die met dit boek z’n 62ste jeugdverhaal afrondde. Hij dankt z’n coauteur, maar ook Rimke Eurlings en Audrey Mebis, op wie hij de personages met dezelfde voornaam heeft gebaseerd. Het verhaal is een sf-thriller, die verwijst naar het salomonsoordeel en de uitspraak van Kahlil Gibran: je kinderen zijn je kinderen niet. In het boek is er aandacht voor het syndroom van Gilles de la Tourette. Het wil ook een ode zijn aan Thomas More, die het wereldberoemde boek ‘Utopia’ schreef. De rode draad in dit verhaal is de klimaatverandering: hoe ziet de wereld eruit die gemiddeld twee graden Celsius warmer geworden is sinds de start van de industriële revolutie?

Interesse? Surf dan naar: 

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/jana-schroeven-en-geert-vanspauwen-12/solomonian-judgement-4

‘Mein Sprechhund im Schwarzwald’ is het 14de verhaal waaraan Jana meeschreef, samen met Geert, die met dit boek z’n 61ste jeugdverhaal op z’n palmares kan zetten. Hij dankt z’n coauteur, maar ook Althéa Kiefer, Kiara Devillé, Melanie en Lexy op wie hij de personages met dezelfde (voor)naam heeft gebaseerd. Het verhaal is een ode aan het prachtige Zwarte Woud, maar ook aan de Duitse filosoof Martin Heidegger, die in Freiburg professor was. In het boek is er aandacht voor het vreemde fenomeen van denkbeeldige vriendjes. Vriendschap en volharding spelen een belangrijke rol in dit jeugdverhaal, dat veel aandacht schenkt aan het Zuid-Duitse Fasnet, dat z’n hoogtepunt kent in de week voor Aswoensdag.

De 12-jarige Benno Linnik uit Triberg (Zwarte Woud) heeft nog altijd een denkbeeldig vriendje, dat hij verdoezelt dankzij z’n hond Baco, tegen wie hij vaak praat. Samen met z’n liefje Liene en z’n buurmeisje Kiara raakt hij in de ban van de fasnet-evenementen van de stad Rottweil, maar er komt een domper op hun vreugde als ze horen dat meneer Schmitt, de klokkendokter en papa van Melanie, spoorloos verdwenen is.

Interesse? Surf dan naar:

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/jana-schroeven-geert-vanspauwen-17/mein-sprechhund-im-schwarzwald

December 2013. Mathias maakt in de speeltuin De Alk kennis met een voormalig klasgenootje, dat in de kleuterklas een zware hersenoperatie moest ondergaan. Hilde Berings noemt zichzelf Tilde. Ze heeft een vreemd spraakgebrek. Het meisje fascineert Mathias, zeker als ze spreekt over haar Koninkrijk, dat ze Nalke noemt. Om er te raken moet je 3 dingen doen. Durft Mathias in haar fantasie mee te gaan? Waagt hij de tonsproñ?

‘Tonsproñ’ is het 13de verhaal waaraan Jana meeschreef, samen met Geert, die met dit fantasyboek z’n 59ste jeugdverhaal afrondt. Hij dankt z’n coauteur, maar ook Mathias Milis en z’n vriend Siebe, Inge Wittemans en Kyara Beullens, die een aantal gedichtjes voor haar rekening nam. Op deze vier personen heeft hij zich gebaseerd voor de personages met dezelfde voornamen. Kunnen we ons nog echt aan iets overleveren? Staan we nog open voor elkaars fantasie? Het boek is ook een poging tot eerherstel aan Judas Iskariot en heeft aandacht voor het syndroom van Asperger.

Het boek is ook een ode aan de favoriete filosoof van Geert: Arthur Schopenhauer.

Interesse? Surf dan naar de onderstaande website:

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/jana-schroeven-en-geert-vanspauwen-7/tonspron

10 oktober 2010. Met z’n zwarte paraplu behoedt Elvin vijf op het spoor lopende kinderen voor een gewisse dood. Van hemzelf is er geen spoor, totdat hij ongeveer zes jaar later door Andres en Stephe in een soort ‘tussengebied’ wordt teruggevonden. Daar brengt hij innige wensen in vervulling op de Vennbahn, in de buurt van het railbiketracé tussen Kalterherberg en Sourbrodt. Hij bevindt zich in 1892 op een nog door stoomtreinen gebruikte spoorweg en hij beweegt zich voort op een spoorlorrie. Zal de ‘regenschermer’ ooit de rust krijgen waarnaar hij al zolang snakt?

‘Regenschermer’ is het 12de verhaal waaraan Jana meeschreef, samen met Geert die met dit fantasyboek z’n 58ste jeugdverhaal afrondt. Hij dankt z’n coauteur, maar ook Suni Clarke, Elvin Iliaens, Andres Loix, Stephe Jackers en Siebe Houben. Op deze vijf jongeren heeft hij zich gebaseerd voor de personages met dezelfde voornamen. Kunnen we nog met de onbevangen blik van een kind naar de wereld rondom ons kijken? Het boek is ook een hulde aan de Deense cultuursprookjesschrijver Hans Christiaan Andersen.

Interesse? Surf dan naar 

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/jana-schroeven-en-geert-vanspauwen-6/regenschermer

Eind januari 2082 zal ESA vanuit het spacecentre in Bagley Wood (ten zuiden van Oxford) een raket naar Mars lanceren. Aan boord zijn er 56 voormalige kankerpatiënten die genetisch gekruist zijn met raderdiertjes en met hibernatiemedicatie voorbereid zijn op de 7 maanden lange reis. Roan, één van hen, blijft thuis; hij wil z’n verantwoordelijkheid als vader opnemen. De geboorte van z’n dochtertje Nova luidt een gevaar in voor de missie naar de rode planeet.

RADERWERK is het 11de verhaal waaraan Jana meeschreef, samen met Geert, die hiermee z’n 57ste jeugdboek afrondt. Hij dankt z’n coauteur, maar ook Pharrell Manga, Yuul Vandendyck, Ian Wathion en Loriana Vandersmissen. Op deze vier jongeren heeft hij zich gebaseerd voor het uittekenen van de personages met dezelfde voornamen. Hoeveel veerkracht en tolerantie heeft de mens? Op de Aarde, maar ook op een ander hemellichaam. Die vraag beheerst het hele verhaal. Het boek is een ode aan de Franse filosoof Jean-Paul Sartre.

Interesse? Surf dan naar de volgende website:

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/jana-schroeven-en-geert-vanspauwen-5/raderwerk

De pubermeisjes Celeste en Isabeau Duchamp uit Malmedy gaan met hun vriendjes Didier en Quintin op vakantie naar Le Bon Acceuil in de buurt van het Graf van de Reus in Botassart. Daar ontmoeten ze Inge en Lorraine. Een zekere Stefanie uit Gent wordt vermist. Op een mistige ochtend vindt Isabeau een plastic zak met daarin een doos met magische kaarten. Als ze de opdracht van één van deze kaarten leest, wordt de mist alsmaar dichter en die trekt niet meer weg boven het Graf van de Reus. Het is de start van vreemde wendingen in het leven van de avonturiers.

‘Als de mist niet wegtrekt boven het Graf van de Reus’ is het 10de verhaal waaraan Jana meeschreef, samen met Geert, voor wie dit z’n 56ste jeugdboek is. Hij bedankt z’n coauteur, maar ook Inge Haesevoets uit Geel en L.B. uit de Voerstreek. Op beide dames heeft hij zich gebaseerd voor het uittekenen van de personages met de namen Inge (Mondelaers) en Lorraine (Libert). In het verhaal staat vriendschap centraal. Het boek wil ook een hulde zijn aan de dichter W.H. Auden.

Interesse: surf dan naar: https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/jana-schroeven-geert-vanspauwen-16/als-de-mist-niet-wegtrekt-boven-het-graf-van-de-reus-6

Door de nieuwe coronamaatregelen duurt de herfstvakantie van 2020 uitzonderlijk twee weken. Jarne Vandeputte, topvoetballer van STVV, en Jaro Dee, mountainbiker en creatieve duizendpoot, fietsen op dinsdag 3 november naar ‘t Speelhof tegenover de parking van de Veemarkt in Sint-Truiden. Iets later vernemen de jongens dat hun klasgenoot Elias López ziek is en zelfs naar het ziekenhuis moet, terwijl hij op de laatste schooldag voor de vakantie nog fit en gezond was. Samen met Elias’ nichtje Elisa zoeken de pubers uit wat er precies aan de hand is. Wat ze ontdekken, is weerzinwekkend.

‘Dagen dat ik me als de kat van Schrödinger voelde’ is het 55ste jeugdverhaal van de Truiense schrijver Geert Vanspauwen. Twee van z’n leerlingen, Jaro Dieu en Jarne Lafosse, vroegen hem of hij een personage op hen wou inspireren. Dat is ook gebeurd. Hij is beide jongens dankbaar voor hun inbreng en enthousiasme. Zijn dank gaat ook uit naar de studente kinesiste en revalidatiewetenschappen Fenne Kinnaert, die in deze thriller de rol speelt van stagiaire (Fenne Vanbeek) van dokter André Brepoels, die in het Sint-Trudoziekenhuis van Sint-Truiden werkt. In dit boek brengt de auteur de problematiek van Mbp ter sprake, Münchhausen by proxy, een gruwelijke vorm van kindermishandeling, waarbij in dit verhaal een moeder haar kind ziek maakt en houdt. Mbp is een gedragsstoornis en geen ziekte. Er is duidelijk sprake van een dader en een slachtoffer.

Interesse? Surf dan naar 

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/geert-vanspauwen-40/dagen-dat-ik-me-als-de-kat-van-schrodinger-voelde-1

Op 20 augustus 2097 verzorgt dermatologe Leriva Pätterson, die Deense roots heeft, de ernstige laserverwonding van pubersoldaat Stef Mombers, die op een wachttoren op het eiland Gistel, dat met prikkeldraad omringd is, geraakt is. Het is wereldwijd gemiddeld drie graden Celsius warmer geworden sinds het begin van de industriële revolutie en de zeespiegel is intussen ongeveer twee meter gestegen. Samen met z’n zus Anouk en haar vriendinnen Greet en Tamara probeert Stef een zo normaal mogelijk leven uit te bouwen tijdens de zoveelste hittegolf die Europa treft. Avonturen beleven ze vooral in virtual reality, want de buitentemperaturen zijn dodelijk.

‘Gistel 2097 Als de aarde met 3°C opwarmt’ is het 54ste jeugdverhaal van de Truiense auteur Geert Vanspauwen. Het is een toekomstdystopie geworden, … iets waarvan hij hoopt dat die nooit realiteit zal worden. Hij wil graag Tamara Droppert, Greet Roosen en z’n dermatologe Valérie Peeters bedanken. Op hen heeft hij zich kunnen inspireren voor de hoofdpersonages met (ongeveer) dezelfde voornaam. Het boek wil ook een hulde zijn aan de Zweedse klimaatactiviste Greta Thunberg, aan de Deense sprookjesschrijver Hans Christian Andersen en aan de Deense filosoof Søren Kierkegaard.

Surf naar:

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/geert-vanspauwen-35/gistel-2097-1

De zesjarige Cynthia Beckers, die aan de angststoornis selectief mutisme lijdt, woont met haar ouders en grote zus Aurora op een schapenboerderij in Vechmaal. De Veiligheidsraad heeft beslist dat de kleuterscholen vanaf 2 juni 2020 weer open mogen. Die coronamaatregel haalt de kleuter uit haar comfortzone. Dat wordt nog erger als kindjes van haar school kauwgom in haar delicate, zijdezachte, rosse haar drukken. Cynthia wil niet dat haar lange haar tot op de hoofdhuid geknipt wordt. Geen enkele kapper waagt zich aan deze uitdaging. Om hun zinnen te verzetten rijdt mama Jasmijn met haar dochters en Zita, de beste vriendin van Aurora, naar de bergrivier Ninglinspo. Maar voor ze aan de wandeling kunnen beginnen, komen ze Arshdeep tegen, een stagiair van het kapsalon Le glaçage, dat door de beroemde kapper Gérard de L’été wordt gerund. Als Cynthia daar in de spiegel kijkt, gebeuren er magische dingen …

‘Spiegel De kapper van Ninglinspo’ is het negende verhaal waaraan Jana Schroeven (Wellen) meeschreef, samen met Geert Vanspauwen (Sint-Truiden). Voor hem is dit z’n 53ste jeugdboek. Hij bedankt z’n coauteur, maar ook z’n kapper Geert Somers (The Icing, Bilzen), Zita Vankriekelsvenne, Ine Thewis en Arshdeep Singh. Op hen zijn de personages met dezelfde voornaam geïnspireerd. In het verhaal staat de angststoornis selectief mutisme centraal. Het is een boek waarin vriendschap en volharding een belangrijke rol spelen. En de enige bergrivier van België: Ninglinspo.

Interesse: surf dan naar https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/jana-schroeven-geert-vanspauwen-14/spiegel

In juli 2021 trekt het Hasseltse gezin de Jongh (Mattheo, Ine Vermeer, Erin en Christopher) rond in het exotische Costa Rica. Ze willen er genieten van een welverdiende, twee weken durende vakantie. In Tortuguero, aan de Caribische kust, ontmoet de onzekere, weinig zelfvertrouwen hebbende Erin een leeftijdsgenote met de naam Alicia. Samen met het mooie, vriendelijke meisje ontdekt ze een wonderlijke wereld in een grote, stenen bol. Uiteindelijk zal ook haar hoogbegaafde, ongeduldige en roekeloze broertje Christopher in de ban raken van die magische wereld, waar de tijd veel trager verloopt. Gaandeweg leren ze allebei wat het Costa Ricaanse ‘pura vida’ echt inhoudt.

‘Quetzalqueeste, in de ban van magische bollen’ is het zevende verhaal waaraan Jana Schroeven meeschreef, samen met Geert Vanspauwen, die met dit fantasyboek over Costa Rica en de elfenwereld aan z’n 51ste verhaal zit. Hij dankt z’n coauteur, maar ook de schoonheidsspecialiste Ine Vanseer van Koninksem (Tongeren). Zij stond model voor de mama van Erin en Christopher, de mooie Ine Vermeer. Het boek dragen de auteurs op aan Willy Schroeven, de overleden opa van Jana, een fascinerende man voor wie ze allebei een boontje hadden en die graag reisde, zo ook in Costa Rica. Z’n verhalen over z’n reis in dit Midden-Amerikaanse land en het fotoalbum dat hij daarvan gemaakt had, waren ook nu weer een grote inspiratiebron, waaruit de auteurs volop mochten putten. Dank je wel, Willy. 

Interesse: surf dan naar 

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/jana-schroeven-geert-vanspauwen-9/quetzalqueeste

Juich allen met me mee! Vandaag (18 april 2020)  heb ik m'n 50ste jeugdverhaal gepubliceerd. Ja, je leest het goed. Nummer 50. Het heeft de titel 'De graal van Hünningen' en draagt als ondertitel '... wie hiervan drinkt, die ...'

Ik heb het avonturenverhaal over een virtuele scoutsgroep uit Berlingen (Wellen) geschreven samen met Jana Schroeven, die hiermee voor de 6de keer al m'n coauteur is. Zonder haar had dit verhaal het levenslicht niet gezien. Daarom ben ik haar ook enorm dankbaar.

M'n dank gaat ook uit naar Laure Mondelaers van Heers en naar Jitse Vervoort uit Sint-Kathelijne-Waver. De atlete en de farmaceutisch assistente hebben me heel erg geholpen bij het invullen van de puberpersonages Laure en Jitse in het verhaal zelf.

Het is een spannend boek, maar ook met de nodige diepgang: moeten we niet gewoon tevreden zijn met wie we zijn? Het verhaal speelt zich af in een voor ons Vlamingen minder bekend gebied: de Oostkantons. Door er veel over op te zoeken ben ik ervan overtuigd dat het een prachtige streek is, misschien een aanrader als we in de zomer op vakantie gaan. Spanje, Italië, Griekenland zullen het niet worden. Niet iedereen kan naar de kust of naar de Ardennen. In dat geval vormen De Hoge Venen en de Eifel een schitterend alternatief.

Interesse in het verhaal: surf dan naar de site hieronder: https://www.shopmybooks.com/…/jana-s…/de-graal-van-hunningen

Zomervakantie 2019. Noa G. van Ordingen (Sint-Truiden) is al anderhalf jaar vermist. Willem, Julia en Michaela, drie stadsgenoten, gaan naar haar op zoek. Die queeste begint in Banjarmasin, de hoofdstad van Zuid-Kalimantan (Borneo) bij Noa’s vakantievriendinnetje Ella Casio. Op de drijvende markt van die grote stad vernemen ze van een oude Dayakvrouw dat Noa ongeveer een jaar geleden nog in de oliestad Balikpapan geweest is, begeleid door een lange, kalende man met een rosblond snorretje. Er volgt een helse, vermoeiende tocht door de jungle van Borneo. Zullen die vier het meisje met het caramelbruine haar en de groene ogen nog levend en wel terugvinden?

Julia’s Kalimantan is het 48ste jeugdverhaal van G. Vanspauwen. Een zekere Julia van de klantendienst van bol.com bracht hem op het idee om een boek te schrijven met Kalimantan, waarvan hij nog nooit gehoord had, als decor. Zijn dank gaat uit naar haar voor het schitterende idee, maar ook voor de prima service. Ook is hij Michaela Landuyt en Noa Gregoire heel dankbaar. Deze Truiense meisjes stonden model voor Michaela (Mitch) en Noa Gregorius.

Het verhaal is ook nu te verkrijgen via www.shopmybooks.com

Surf naar: https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/geert-vanspauwen-33/julia-s-kalimantan-1

De 13-jarige, Alkense Mila Bianco reist samen met haar ouders en broertje Max met de veerboot van Los Cristianos (zuiden van Tenerife) naar El Hierro, het meest westelijke, Canarische Eiland. Het moet een rustige voortzetting van de vakantie worden, met veel wandelingen in de natuur. Pas als Mila Julie, de dochter van de hoteluitbater in de hoofdstad Valverde, en Imani, een meisje met Bimbacheroots in San Andrés ontmoet, wordt haar verblijf op het vulkanische eiland ineens heel wat interessanter. Samen met deze blonde pubermeisjes en haar broer zorgt ze ervoor dat El Hierro voor een groot onheil behoed blijft: de heilige boom El Garoé zal de horizontale regen kunnen blijven opvangen. De vijf maken er vanaf dan een boeiende week van.

Augustus 2018. Dienke en haar nichtje Rune brengen na een schooljaar internaat hun zomervakantie door in de B&B ‘Les Ides de Mars’ van hun mama’s, in Visé. Samen met Axelle, Vincent en Maxim besluiten ze op een snikhete hittegolfdag naar het schiereiland Ilal te varen. Daar willen ze de vermoorde broer van Rune gedenken. En dan komen ze in aanvaring met vijf Nederlandse jongeren, die hun erop wijzen dat Ilal sinds 1 januari geen Belgisch grondgebied meer is.

‘D.J.’s fight’ is het vijfde verhaal waaraan Jana Schroeven (Wellen) meeschreef, samen met Geert Vanspauwen (Brustem), die hiermee z’n 45ste boek afrondde. Hij dankt uiteraard z’n coauteur Jana, maar ook Dienke Janssen (Borgloon) en Axelle Hugé (Visé). Deze meisjes stonden model voor de hoofdpersonages Dienke en Axelle. In het verhaal speelt het getal 23 een grote rol. De auteurs denken met dankbaarheid terug aan het feit dat een paar stukjes grondgebied van België en Nederland op 1 januari 2018 op een vreedzame manier geruild werden, een voorbeeld voor de hele wereld. Grensproblemen hoeven niet per se met oorlog worden opgelost.

Begin augustus 2019. De bijna 11-jarige Dill brengt haar vakantie door in het luxehotel Torre Fiore in Basilicata, in de zool van Italië, samen met haar oudere broer Frederico en hun mama Esther Henkins. Dill rouwt nog altijd heel erg om de dood van haar papa, die dezelfde naam had als de beroemde Welshe dichter, Dylan Thomas. Na een paar dagen ontmoeten ze Pieter, een Vlaamse jongen, even oud als Frederico. De drie jongeren gaan mee naar Craco, waar ze een rondleiding krijgen in de spookstad. Een paar dagen later besluiten de twee jongens na een fietstocht naar Pisticci om de verlaten stad Craco nog eens een bezoekje te brengen, maar dan ’s avonds, zonder gids. Daar overkomt hen iets onverwachts. Ze worden als vermist opgegeven. Misschien bevatten de dagdromen en nachtmerries van Dill over haar verongelukte papa en een mysterieus meisje met een grijze muts van bont hints over wat er met de puberjongens gebeurd is.

Allexandra

What dreams are made of ...

Een verhaal over hooggevoeligheid!

Allexandra (met een dubbele l) is een hooggevoelig meisje van 11 jaar. Samen met haar mama Andrea, zusje Liesje (7) en broertje Tom (4) woont ze in een rijhuis in het centrum van Bilzen. Als de wereld haar overprikkelt, duikt ze in album 87 (De stad in de vulkaan) van Jommeke en komt dan in Falamos, een verborgen grot in de Teide op het Canarische eiland Tenerife, terecht. Daar kan ze tickets verzilveren, die haar in staat moeten stellen in het reine te komen met de overweldigende wereld. Bij dit alles spelen Amber, 13 jaar, en haar hondje Luna een belangrijke rol. Ook voor stripfiguur Filiberke en z’n trouwe poedel Pekkie heeft Allexandra een zwak. Ze houdt een dagboekje bij op het kleine zolderkamertje dat ze met Liesje en Tom moet delen.

‘Allexandra’ is het 1ste verhaal waaraan Lincy Erdbruggen (Grote Spouwen) meeschreef, samen met Geert Vanspauwen (Brustem), die hiermee z’n 43ste boek afrondt. Hij is z’n coauteur heel dankbaar voor de ideetjes van dit verhaal, dat vooral bedoeld is voor kinderen van de 3de graad van het lager onderwijs (en voor leerlingen van de 1ste graad van het secundair onderwijs). De tekeningen en de dagboekfragmenten van haar hand maken wat Allexandra overkomt, levensecht. Met dit boek willen de auteurs graag hooggevoeligheid in the picture plaatsen, een karaktereigenschap die 1 op 5 mensen te beurt valt.

Voor de zomermaand juli 2019 heeft tienermeisje Femke Möller uit Brustem (Sint-Truiden) samen met haar papa Odin, haar mama Kathleen en broertje Mats een reis naar de Turkse badplaats Bodrum gepland. Vanwege hun milieubewustzijn en hun grote bekommernis om het klimaat reizen ze niet met een zwaar vervuilend vliegtuig, maar met de trein, met een lange rondtocht door het mooie, schilderachtige Balkanland Bulgarije, met z’n feeërieke natuurschoon, de vele kerken, kathedralen, moskeeën en kunstwerken. Ze bezoeken er de hoofdstad Sofia. Op de bloedhete tocht van de Culturele Hoofdstad van Europa, m.n. Plovdiv, naar Koprivsjtitsa vatten drie wagons van de aftandse trein vuur. Alles zijn de Möllers kwijt. Samen met een Jordaans gezin, zetten ze hun reis, helemaal berooid en sans papiers, verder. Al meteen voelen ze aan den lijve wat het betekent om op de vlucht te zijn …

‘Op de trein, naar … ergens’ is het 4de verhaal waaraan Jana Schroeven (Wellen) meeschreef, samen met Geert Vanspauwen (Brustem), die hiermee z’n 42ste boek afrondde. Z’n dank gaat uiteraard uit naar z’n co-auteur Jana, maar ook naar haar grootouders uit Sint-Truiden, die hem honderduit verteld hebben over hun reis door Bulgarije in het jaar 2003 en hun fotoalbum over die memorabele reis in bruikleen gaven. Ook dankt hij Femke Moyens, die gestalte gaf aan het tienermeisje Femke in het verhaal, en Kathleen Thoelen, z’n collega in Borgloon, die model stond voor de mama van Femke en Mats. In het boek speelt het symbool van de vlinder een grote rol en is er aandacht voor de klimaatverandering.

Beste mevrouw de burgemeester

Mag ik me even voorstellen? U kent me intussen wel, hoor! Ik ben Geert Vanspauwen, sinds 17 maart 2018 de nieuwe, Haspengouwse fruitdichter. We hebben elkaar al af en toe ontmoet, zeker daar waar de leden van het Presidium van de Keizerlijke Commanderie van de Edele, Haspengouwse Fruyteniers en hun Gastronomie acte de présence gaven.

Ik heb voor u een heel belangwekkende mededeling. Nog meer dan dat ik (fruit)dichter ben, ben ik een verhalenschrijver. Ik heb intussen 41 jeugdverhalen geschreven, af en toe ook met de hulp van een coauteur.

Onze stad Sint-Truiden is terecht fier op de misdaadschrijver Coppers; de stad heeft haar bib zelfs zíjn naam gegeven. En dat vind ik natuurlijk fantastisch. Coppers is een geweldige schrijver, ... maar z'n thema's zijn bijlange niet zo actueel als de thema's die in de meeste van mijn verhalen aan bod komen.

Ik durf gerust te stellen dat ik de enige Vlaamse auteur ben (naast Patrick Lagrou in mindere mate, met twee verhalen in z’n klimaatreeks, ‘De grote ramp’ en ‘De grote ommekeer), die de problematiek van de klimaatverandering een belangrijke rol in z'n verhalen laat spelen.

De afgelopen dagen heb ik gemerkt dat ook u begaan met het klimaat en met de verzuchtingen van kinderen en jongeren, die angstig zijn voor de toekomst. U draagt hen een warm hart toe; u steunt hun initiatieven.

In de media worden ze om de oren geslagen met statistieken en prognoses. Als leerkracht weet ik maar al te goed dat zo'n aanpak niet werkt. Hoe vaak is Jill Peeters of een andere weervrouw of -man niet in het begin van het journaal komen vertellen hoe het met ons klimaat gesteld is en waarop we - in een scenario ‘business as usual’ – zullen afstevenen? Een verhaal daarover heeft veel meer impact.

Herinnert u zich nog het verhaal van Aslan, dat jongetje met de rode trui, dat op de kust van het toeristische, Turkse Bodrum was aangespoeld, eenzaam en alleen, met het hoofd in het zand? Zíjn verhaal heeft de wereld beroerd; pas toen is er wat op gang gekomen. Al het cijfermateriaal kon niets beginnen tegen dat ene verhaal. Wat hem was overkomen, was al duizenden andere kindjes overkomen, maar hùn ellende zat gewoon in een statistisch cijfer vervat.

Klimaatcoaches, debatten of lessen i.v.m. het klimaat zullen de kinderen en jongeren niet tot meer hoop of weerbaarheid brengen. Een verhaal kan dat wel. In m'n dagdagelijkse lespraktijk merk ik dat altijd, telkens opnieuw en opnieuw. Van het ogenblik dat ik de leerstof in een verhaal giet, spitsen alle oren zich. Dat zit in onze menselijke cultuur ingebakken. We hebben duizenden jaren niets anders gekend, weet ik vanuit m'n kennis als leerkracht met o.a. de bevoegdheid om geschiedenis te geven.

In verband met het klimaat heb ik heel wat verhalen geschreven. Hoe is het om te leven op onze aarde met een gemiddelde stijging (wereldwijd) van 1 graad, 2 graden, 3 graden, 4 graden, 5 graden en zelfs 6 graden? Over deze 6 situaties, die in de (nabije) toekomst tot de mogelijkheden behoren, heb ik geschreven, ... het overkomt mensen van vlees en bloed, jongeren en kinderen. Zij moeten zich in zo'n wereld staande (weten te) houden. En af en toe zijn er verwijzingen naar een wereld waarin het nog anders was. De wereld zoals we die een tijdje geleden nog kenden. Nu al zijn er wereldwijd culturen die dreigen te verdwijnen: die van Tuvalu, de eilanden van Kiribati ... Voor hen is de klimaatverandering al een pijnlijk feit. Hun grondgebied is verdwenen of zal verdwijnen. Zij zijn de eerste, officiële klimaatvluchtelingen. Nooit kunnen ze meer naar hun ‘homeland’ terugkeren, omdat het niet meer bestaat.

Ik behandelde de wereld +1 graad in 'Kop of munt', maar ook in 'Leonidas' Echo', waarin ook sprake is van + 0,85° Celsius (tot voor kort de huidige situatie) en + 2°, + 3° in het verhaal met dezelfde titel '3', + 4° in de trilogie 'Hoe Kristina Pimenova president van de wereld werd', 'Verblind!', 'Vuurvogel en de ijsmaan', + 5° in 'Water, man!' en in de verhalen 'Birdman of Easter Island' en 'Grote Berg', + 6° in ’t Woensdagmeisje’. 10 verhalen dus met de klimaatproblematiek als rode draad.

Ik zou het fijn vinden moest het schepencollege deze verhalen ook aankopen en verspreiden in de lagere scholen (3de graad) en de middelbare scholen van Sint-Truiden. In Borgloon, Heers en Sint-Truiden zijn deze (toekomst)verhalen ook uit te lenen, maar er is telkens maar 1 exemplaar van al deze boeken te krijgen.

Jongeren willen zich stilaan ook echt in de materie verdiepen. ‘Waarvoor gaan we eigenlijk spijbelen?’ ‘Wat houdt dat in als we de norm van onder de 1,5 graden te blijven niet halen?’ ‘Waarom is het zo belangrijk dat er nu actie ondernomen wordt?’ Een klimaatcoach zal daarin niet slagen, ... wel iemand die het aan den lijve ondervindt of ondervonden heeft.

In dat verband heb ik enorm veel geleerd van het pakkende getuigenis van een oude dame (Regine Beer) die Auschwitz overleefd had en erover kwam vertellen; dat was iets dat bij mij zou beklijven, ook al had ik al enorm veel gelezen en geleerd over de vernietigingskampen; dat authentieke getuigenis sprak boekdelen.

De kinderen en jongeren in mijn toekomstverhalen zijn levende getuigen van een wereld, die er anders uitziet. Hopelijk komt u aan mijn wens tegemoet, mevrouw de burgemeester. Er bestaan verhalen over datgene wat hen momenteel zo beroert en blijft beroeren. Ze hebben recht dit ook te weten. Mag ik rekenen op uw support? Alvast hartelijk dank!

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/books?query=Vanspauwen

Juli 2018. Lut Raveel gaat met haar ouders en broertje Wouter op vakantie bij familie in Fallon, Nevada. Daar beleeft ze met haar nichtje Riley een fijne tijd. Op een bepaald ogenblik is ze toeschouwer van een round-up van mustangs. Er blijft bij die samendrijving een veulen achter. Daarvoor wil ze zorgen. Als haar vader voor een promotie in het leger naar België moet terugkeren, anderhalve week voor de Amerikaanse vakantie erop zit, zit Lut in zak en as. Ze loopt weg met e-Kyrios, het mustangveulen.

‘E-Kyrios’ is het 1ste verhaal waaraan Carla Cornelis meeschreef, samen met Geert Vanspauwen. Dit boek over de vriendschap tussen het pubermeisje Lut Raveel en haar mustangveulen is z’n 41ste verhaal. Zijn grote dank gaat uit naar Carla, z’n co-auteur, maar ook naar Lut Favoreel (Alken), op wie het hoofdpersonage Lut geïnspireerd is. Daarnaast is hij ook Anouk Neven, die model stond voor Riley Raveil, het nichtje van Lut, erkentelijk. Het is een verhaal waarin de thematiek van de vriendschap en de liefde voor paarden, meerbepaald mustangs centraal staat. Het boek is ook een ode aan prinses Eléonore van België, over wie Wouter Raveel een spreekbeurt gemaakt heeft en die hij ook bijzonder waardeert en bewondert. Hij hoopt ooit samen met haar viool te kunnen spelen.

In het begin van de veertiende eeuw leven de mensen op de Canarische Eilanden nog in het neolithicum (stenen tijdperk). Juan, een jonge, mooie, sterke krijger van Gomera is gefrustreerd omdat hij het silbo niet onder de knie krijgt. Die fluittaal is een interessante vaardigheid om over de brede barranco’s (ravijnen) met de andere Gomeranen te kunnen communiceren. Tijdens een grensconflict wordt een grote aanplanting van drakenbloedbomen in brand gestoken. De Gomeraanse samenleving is ontredderd. Het hars van de plant is nodig voor medische doeleinden en voor het balsemen van doden. Vrienden van Juan vertellen de jonge kerel dat hij kan leren fluiten als hij het hars uit de grote drakenbloedboom van het naburige eiland met de witte berg (Tenerife) kan stelen. Op dat eiland bereiden Ghune, La-úra en hun oude, Romeinse vriend Quintus zich voor op het Benasmen (het oogstfeest), waarop hun Mencey (koning) een herverdeling van de gronden en de rijkdommen zal aankondigen. Juan en z’n vrienden maken een boot van laurierbomen. Twee kompanen worden in de buurt van het eiland met de witte berg dodelijk getroffen door speren en stenen. Juan en z’n buurmeisje Ankè zwemmen naar het strand met het zwarte basaltzand. De boot met lege kruiken en potten is gezonken. Welke toekomst staat hun op het eiland te wachten?

Op woensdag 24 oktober 2018 mochten de leden van het Presidium van de Keizerlijke Commanderie van de Edele, Haspengouwse Fruyteniers en hun Gastronomie, naar jaarlijkse traditie een fruitkorf (met vers geplukte appelen en peren) aan het vorstenpaar (koning Filip en koningin Mathilde) offreren. We werden in de ontvangsthal verwelkomd door een afgevaardigde van de koning, ... een heel sympathieke meneer, die heel geboeid luisterde naar de uitleg van de voorzitter van de Commanderie (Jos Lacroix) en van meneer Odeurs, die over elke appel en peer wel wat te vertellen had. Ik mocht als Haspengouwse fruitdichter een toepasselijk gedicht declameren. Dat heb ik dan ook gedaan.

‘t Edele fruit van Haspengouw!

Zonder kniezen, laat staan nukken

beginnen vroege vogels al met plukken,

hetzij appelen, hetzij peren:

de nobele stiel hoeven ze echt niet meer te leren.

‘t Fruit verzamelen ze met egard, respect,

controleren het op sporen van een schalks insect:

gave vruchten willen ze de consument offreren

en ze verzuimen, laken zelfs ’t camoufleren.

’t Edele, glanzende fruit van Haspengouw

schud je niet zomaar uit de mouw:

je wacht geduldig en alert op de juiste dag, in zomer of herfst

lang voor de natuur op ‘n laag pitje zit, kwijnt op haar sterfst.

Laat de bladeren nu maar verkleuren,

ruik hoe ’t geel, bruin, rood of bont aromatisch geuren;

zet je gretige tanden maar in een appelwang.

Het frisse vruchtvlees proeft zeemzoet, niet wrang.

Schreeuw het uit, maar doe het luid:

“Voor Haspengouw en het fruit!”

Gelukkige verjaardag, prinses Elisabeth!

Op 25 oktober 2018 – ’t wordt hopelijk een feit –

geniet ook kroonprinses Elisabeth van ’t koninklijk ontbijt,

rijkelijk van drank en spijs voorzien,

vijfsterrenhotelkwaliteit, score tien op tien.

Maar wat merkt de jarige prinses plots op, heel guitig?

‘t Ontbijtje is vandaag wel extra fruitig.

Appelen en peren glanzen in een glazen schaal,

en daarachter schuilt een fijn verhaal.

De dag ervoor pas werd de korf met vruchten

zonder dralen, zonder zuchten

geoffreerd aan een belangrijke meneer van ’t paleis

door een schare Haspengouwse fans, mooi uitgedost en wijs.

De Commanderie, Keizerlijk, Haspengouws en Edel

is lyrisch over ‘t Sint-Truidens fruit, met of zonder vedel,

dat met liefde geplukt, getrieerd en is geschikt,

alles zorgvuldig gewogen en gewikt.

Wie kan aan zoveel fruitigs weerstaan?

Wie zeurt dan ’s morgens om een banaan?

Laat de muesli, lieve Elisabeth, voor een keer onaangeroerd

en zet Uw tanden maar in wat uit Haspengouw werd aangevoerd.

Proficiat met Uw zeventiende verjaardag intussen.

Het protocol laat ons misschien niet toe U te kussen,

maar een Majesteitelijke High Five moet toch wel kunnen,

die zou U ons toch mogen gunnen.

Denk vandaag ook maar eens aan die naarstige boeren

die soms met halsbrekende manoeuvres en toeren

‘t heerlijke fruit uit de gaarden halen

zonder daarover een moment te balen.

Blaas straks de kaarsjes op de taart maar uit,

maar bedenk dat U het heerlijkste fruit

vanmorgen bij ’t ontbijt al kon degusteren.

Voilà, genoeg gedicht nu, … ’t is tijd om nog wat te studeren.

Wie heeft er niet naar het spraakmakende programma 'Make Belgium great again!' gekeken? Dit maal ging het o.a. over de vreselijke plasticvervuiling, die onze planeet sinds ongeveer de jaren 60 van de 20ste eeuw parten speelt.

Over die problematiek heb ik een tijdje geleden zelf een jeugdverhaal geschreven. Dat heeft als titel 'Een soepje van plastiek'. Daarin staat de indrukwekkende Plastic Soup van de Stille Oceaan centraal. Een gebied ter grootte van de Verenigde Staten is vergeven van plastic, tot diep onder het water. Plastic vergaat niet, het wordt door de stroming en de inwerking van het zonlicht en de warmte van de zon gefragmenteerd. Die deeltjes trekken ook chemische stoffen aan. Dit alles komt ook in de voedselketen terecht.

In de paasvakantie vaart het expeditieschip Kieran’s hope naar een vreemde bestemming, … de Great Pacific Garbage Patch, de vuilnisbelt van de Stille Oceaan, de zogenaamde Plastic soep, ter grootte van twee keer de USA.

Aan boord bevinden zich vijf afvalverwerkingsbootjes, de Waterheksen, maar ook een wetenschapsklas, waaronder Caitlin, een gevoelig, enthousiast en milieubewust meisje dat enorm uitkijkt naar deze verrassende excursie. Daarnaast spreken ook de compleet materialistisch ingestelde Kieran, de zoon van de eigenaar van het schip, en de cynische leider Scott Ewans, die zich liever Paul, de naam van z’n overleden hond, laat noemen.

In eerste instantie benaderen deze drie jonge mensen elk met een eigen uitgesproken visie die grote soep van plastiek, waaraan eigenlijk elke mens schuld heeft, maar waarvoor niemand de echte verantwoordelijkheid wil dragen.

Aan de Plastic soep gebeuren ook dingen die het daglicht schuwen, … een ware uitdaging voor het heterogene trio om met een motorbootje op onderzoek uit te gaan. Ze doen een onthutsende ontdekking, vijftig meter onder het zwaar bevuilde wateroppervlak.

‘Een soepje van plastiek’ is bij uitstek een jeugdverhaal waarin het kwetsbare milieu een cruciale rol speelt.

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/geert-vanspauwen-13/een-soepje-van-plastiek-2

https://vtm.be/make-belgium-great-again/make-de-drinkbus-great-again

Graag wil ik je op de hoogte brengen van het 39ste jeugdverhaal dat ik geschreven heb, het derde verhaal samen met Jana Schroeven uit Wellen. Het boek heeft als titel 'Les yeux d'Ilona'. Het bevat een combinatie van fantasy en detective, met ook heel wat aandacht voor de geschiedenis, ... de verschijningen of visioenen van Bernadette Soubirous in een grot in Lourdes. Het boek heeft ook aandacht voor de problematiek van ADHD en het leren omgaan met gebreken als blindheid en niet kunnen ruiken. Het echte mirakel is volgens mij nog altijd te vinden in een oprecht hart, en in die zin gebeuren er overal ter wereld, maar ook zeker in het Zuid-Franse Lourdes nog altijd mirakels of wonderen.

Interesse? Surf dan naar 

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/jana-schroeven-geert-vanspauwen-2/les-yeux-d-ilona

'Aan 't eind van de wereld!' is een fantasyverhaal. Het is m'n 38ste jeugdverhaal. Voor de tweede maal (*)kon ik rekenen op de medewerking van Jana Schroeven (Wellen). Samen hebben we een wereld vol verbeelding gecreëerd, met hier en daar verwijzingen naar een historische feitelijkheid: de ontdekkingstocht van de Portugese zakenman Magalhaes, die z'n kleine vloot zeilschepen rond de wereld wou laten varen.

* Ik kon ook op Jana als co-auteur rekenen bij het schrijven van het toekomstverhaal 'Grote Berg'.

Negen volle manen na het vertrek van de vloot van de Portugese ontdekkingsreiziger Fernao de Magalhaes uit het land van de reuzen, schenkt Mai het leven aan twee de Ona onwaardige kinderen: ze hebben te kleine voeten. Samen met haar partner Li zal ze hen aan hun lot moeten overlaten. Maar jager Li sterft diezelfde nacht nog in een oorlog tegen de trollen. Mai staat voor een hartverscheurend dilemma. Zal ze de reuzenkinderen echt laten sterven? Of neemt ze die mee naar de Onasamenleving, waar hen een leugenachtig leven te wachten staat?

Het boek kan je vinden op de volgende site:

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/jana-schroeven-geert-vanspauwen-1/aan-t-eind-van-de-wereld

M'n 37ste jeugdverhaal is een feit. Dankzij m'n (nieuwe) co-auteur Jana Schroeven (uit Wellen) heb ik een mooi vervolg kunnen schrijven aan het verhaal 'Birdman of Easter Island' (Vogelman van Paaseiland). In de sequel spelen ook nog de personages Ash Roggeveen, (de herinnering aan) Aukje Roggeveen, Lauren van Kastel en Jill Roggeveen een belangrijke rol. Daaraan zijn in het nieuwe verhaal met de titel Grote Berg nog drie cruciale personages toegevoegd: Jana Tornillo en de zussen Julie en Axelle van Kastel. Op Axelle en Ash na zijn de personages allemaal geïnspireerd op mensen van vlees en bloed. Dank je wel, Aukje van Loon (Tilburg), Lauren Duchateau (Vlijtingen), Jill Mannaerts (Lommel), Jana Schroeven (Wellen) en Julie Delveau (Borgloon). Jana heeft ook al toegezegd om mee te werken aan het 38ste verhaal. We kijken er allebei heel erg naar uit.

Op woensdagavond 27 juni 2018 vond er in de Klappoel van Borgloon een boeiend praatprogramma (met verfijnd beeldmateriaal) plaats rond het thema 'Helden'. De organisatie stond op naam van de bekende Eric Dupain. Hij ontving in z'n salon een aantal boeiende praatgasten met wie hij van gedachten wisselde over een hele resem van onderwerpen. Het sportieve, culinaire en het culturele aspect kregen daarbij de nodige aandacht. Ik ben blij dat ik als Haspengouwse fruitdichter een 'sliertje' cultuur aan het geheel mocht toevoegen. Mijn gedicht 'HELD' werd dan ook wel gesmaakt door het publiek.

Held!

Laat ons eens een straf verhaal verzinnen,

een verhaaltje waarin we kinderen zijn.

Hoe zouden we daaraan beginnen?

Zou het er eentje zijn vol pijn?

Denk je dat we daarin helden worden,

gelokt door queeste of door schat?

Geen gehoor schenkend aan zij die morden;

zet schalkse moed hun laksheid mat?

Een held moet grenzen overschrijden,

iets meezeulen voor ’t algemene goed.

Dat is wat epen altijd opnieuw belijden,

dat is wat een held nu eenmaal doet.

We applaudisseren geestdriftig voor de held,

voor wie presteert, daar waar anderen falen.

Neen, hij raakt niet zomaar uitgeteld

als anderen hartgrondig blijven balen.

‘t Leven van een held is zwaar,

maar z’n oogst van uitzonderlijk belang.

En ja, het is toch echt wel waar:

diep in z’n hart is ook hij wel bang.

Ik heb een mooi verhaal verzonnen,

ééntje waarin we kinderen waren.

Onze strijd was blijkbaar al begonnen

na ’t sussen van bezwaren.

Held, we kijken naar jou uit,

al duurt je tocht een eeuwigheid.

Kom, laat maar zien die buit

op ’t malse gras, pal voor ons uitgespreid.

Jij geeft ons schatten, nieuwe moed,

maar we houden je met geen kracht ter wereld tegen:

je doet nu eenmaal wat je doet

en binnenkort scheiden onze wegen.

Een echte held hou je niet binnen,

geen kluister houdt hem vast;

er lonkt weer nieuw terrein om t’ontginnen:

dat is wat het beste bij hem past.

Helden zijn van alle tijden,

soms word je er eentje ongewild.

Telkens zullen ze ons verblijden

met iets wat ons alsmaar hoger tilt.

Ben ik een held? Wil ik het zijn?

Belust op avonturen.

Ligt zoiets op mijn levenslijn

of legt ‘t lot me in de luren?

Held, ik bewonder wat je doet of kan:

’t verrijkt m’n leven, m’n bestaan.

Ik ben van jou in de ban,

maar, geef toe, ’t is toch een aparte baan!

Blijf volharden in je queesten,

breng ons die prangende hoop weer terug.

Geef ons redenen om te feesten:

 vertrek dus maar, … doe je ding … en vlug!

Voor het 1ste verhaal dat ik samen met Gabriela (Pol) schreef, heb ik een nieuwe cover ontworpen. Ik hoop dat die bij jullie allen in de smaak valt. Het gaat om de toekomstthriller 'Hoe Kristina Pimenova president van de wereld werd'. 

Ik heb al m'n verhalen (met een isbn-nummer) vandaag geherpubliceerd. De kosten voor het maken van een boek (o.a. inkt- en papierprijs), maar vooral de verwerking van de isbn-nummers via internetboekhandels zijn nogal verhoogd. Dat is dan ook te merken aan de nieuwe prijzen.  

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/gabriela-pol-geert-vanspauwen-8/hoe-kristina-pimenova-president-van-de-wereld-werd-5

Op een mooie, zonnige lentedag van het jaar 2016 kwam ik een middelbareschoolvriendin van m'n vrouw (Elke) tegen. Ik herkende Cindy P. meteen, ... ze was samen met haar guitige dochter Jenna aan het winkelen, ... net zoals wij, o.a. in de H&M van Sint-Truiden. Cindy kondigde me bij het meisje aan als een schrijver, ... van boeken. Meteen vroeg Jenna of ik ook boeken over Amika (het wereldberoemde paard van Studio 100) schreef, want daarvan is ze toch wel een fan. Ik moest haar teleurstellen: over Amika schreef ik helaas geen boeken. Maar, ... dat idee liet me vanaf dan niet meer los. In de verre toekomst zou Amika wel nog een rol kunnen spelen. In 't Woensdagmeisje vormen de puber Jenna-Amika en de merrie Amika-Jenna een belangrijke symbiose. Jenna-Amika zal aan het verhaal, dat dan een eind is opgeschoten een nieuwe boost geven. Haar rol zal cruciaal worden in het leven van haar nieuwe vrienden: Emmex en Ciel. Interesse in Jenna's aandeel of in het gehele boek 't Woensdagmeisje? Surf dan naar de volgende link:

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/lore-vanaeken-geert-vanspauwen-3/t-woensdagmeisje-1

Jullie wisten natuurlijk al dat ik een schrijver van jeugdverhalen ben. Zo heb ik in de paasvakantie m'n 36ste verhaal afgerond en ik ben intussen volop bezig met het scenario voor het volgende. Ik wil in dit berichtje toch ook m'n dank uitspreken naar Lore Vanaeken van Borgloon; zij is intussen al voor 5 verhalen m'n co-auteur geweest: Het meisje dat Tipp-Ex droogblies / Mathis / Leonidas' Echo / 't Woensdagmeisje / Yekaterina. Gabriela Pol, leerlinge van viio Borgloon, was m'n co-auteur bij de trilogie rond Kristina (Pimenova): Hoe Kristina Pimenova president van de wereld werd / Verblind! / Vuurvogel en de ijsmaan. Gabriela, ook naar jou gaat m'n dank uit! Ik reken er een beetje op dat ik ook in de toekomst op beide jonge dames nog een beroep zal kunnen doen.

Interesse in deze bijzondere verhalen? Surf dan naar www.shopmybooks.com en tik de titel van de jeugdverhalen in!

Al twee keer kon ik voor een jeugdverhaal van mezelf rekenen op de expertise en het vakmanschap van Laura Cornelis van viio Borgloon. Zij maakte bijvoorbeeld een professionele cover voor m'n boek 'Noorderlicht'. Nogmaals dank, Laura!

https://www.shopmybooks.com/BE/nl/book/geert-vanspauwen-19/noorderlicht-3

Paal

Roest rust

op verweerde spijkers,

gemokerd, krom,

in m'n ontbaste,

groene lijf.

Vruchteloos, maar gefascineerd

hou ik jou,

perenboom, vruchtloos,

recht en in het oog.

Je griezelige takken en twijgen

tentakelen verward 

in fezelende februarizuchtjes.

Ooit was ik als jij,

's zomers appels torsend,

grissende graaiers gedogend.

Wees dapper, recht je stam!

Verdraag sneeuw en storm,

want ook dit gaat voorbij! 

Laat de sappen weer stromen

onder je groene, knoestige schors!

En vergeet nooit dat ...

rust roest.